Category Archives: γενικά
Η επίπλωση δεν επαρκεί για όλους!
Μικρή κουζίνα, μη σου τύχει να έχεις μικρή κουζίνα που να σε ξαναγυρίζει σ’ εκείνο το μεσημέρι με την άλλη επίπλωση, ν’ ακούει σαν μικρό παιδί ιστορίες από τα μέρη μου, για μια κατοικία εντελώς διαφορετική από τη δική της. Τα μαξιλάρια που της φόρτωσαν ήταν μισολιωμένα. Τη ρωτώ: Σ’ αρέσει η σύνθεση τοίχου; Μου […]
Στο χωριό με τα παλιά ρουστίκ έπιπλα.
Μέσα στο δωμάτιο σαν είδε πως ήταν μόνο τα χαλιά, τα ‘πλυνε, τα βούρτσισε και τα φύλαξε ενέχυρο κοντά τριάντα χρόνια κι αυτό είναι ό,τι απόμεινε από το παλιό σπίτι στο χωριό με τα παλιά ρουστίκ έπιπλα. Και τι κόκκινο είναι αυτό; Σε δυο εικόνες της γης το ‘χω ξανασυναντήσει. Είναι παραμονή του προφήτη Ηλία, […]
Έπιπλα στα οποία δεν παίζεις κανένα ρόλο
Πρέπει να επιστρέψει το έπιπλο στο σημείο αφετηρίας του, αλλά μια ακατανίκητη δύναμη τον έσπρωχνε στον απολογισμό της περιπέτειας του με τις καρέκλες. Η ζωή είναι μια ακολουθία αποχαιρετισμών, σκέφτηκε. Έκλεισε τα μάτια του και περνούσαν μπροστά του τραπέζια, καναπέδες… Πολύ γερά σαλόνια γωνίες που θυμόταν στα πρόσωπα, στις ανάσες, στη μυρωδιά, στις ιδιαίτερες κλίσεις […]
Η φάσα έγινε σαν μαξιλάρι
Η πλημμύρα εκείνης της νύχτας έχει ποτίσει για πάντα τους πόρους του ξύλου μου. Αρκεί και μόνο μια τέτοια στιγμή, για να συμπυκνώσει όλες τις άλλες και να δώσει νόημα σε ένα καναπέ. Η φάσα έγινε σαν μαξιλάρι, η σχεδιάστρια πρότεινε να το γιορτάσουμε κι άρχισαν κι οι δυο να με μαλαγανεύουν να μαγειρέψω κάτι […]
ανάμεσα σε μας, εκεί ψηλά, και στο μπουφέ
Και τις αστραπές στα μάτια του εκείνο το βράδυ και συλλογιόμουν: Η δίψα του αφορούσε περισσότερο την ταπετσαρία, αυτή καθεαυτή, παρά τις ιδέες μας για τα νέα έπιπλα. Ή και κάτι άλλο που δεν το καταλαβαίνω, άκουγα πάντα μια δεύτερη φωνή κάπου απροσδιόριστα από το βάθος του καναπέ. Όμως τώρα, ανάμεσα σε μας, εκεί ψηλά, […]
Η γρήγορη διάσωση του επίπλου,
Φαντάζομαι ότι αδημονείτε να μάθετε αν το έπιπλο διεσώθη. Σίγουρα θα υπάρχουν κάποιοι που, είτε από χαιρεκακία είτε από αδράνεια και αδιαφορία, θα προτιμούσαν το ωραιότερο του Βόλου. Αν αποκαλυπτόταν η σύνθεση του τοίχου : Sanfos σε όλο της το μεγαλείο, τότε αρκετοί από αυτούς θα θορυβούνταν. Ίσως έχαναν τη βολή τους ή τους θώκους […]
Το σπίτι με τους μεγάλους χώρους
Στο τέλος σχεδόν της σελίδας ήταν γραμμένο το όνομα του επίπλου. Και λίγο πιο κάτω του καναπέ μου. Τι σήμαινε αυτό; Ήταν το σπίτι του Αλέξανδρου. Το έβλεπα. Όμως τι σχέση είχε το δικό μου σπίτι εκεί μέσα; Διέτρεξα ξανά τους χώρους, πιο προσεκτικά αυτή τη φορά αλλά και με μεγαλύτερη προσήλωση. Ταυτόχρονα έριχνα βλέμματα […]