Μέσα στο δωμάτιο σαν είδε πως ήταν μόνο τα χαλιά, τα ‘πλυνε, τα βούρτσι­σε και τα φύλαξε ενέχυρο κοντά τριάντα χρόνια κι αυ­τό είναι ό,τι απόμεινε από το παλιό σπίτι στο χωριό με τα παλιά ρουστίκ έπιπλα.
Και τι κόκκινο είναι αυτό; Σε δυο εικόνες της γης το ‘χω ξανασυναντήσει. Είναι παραμονή του προφήτη Η­λία, οι καλόγεροι τρίβουν και γυαλίζουν με στάχτες τα μπακιρένια ιερά σκεύη κι εκείνα παίρνουν τούτο το πα­ράξενο κόκκινο ωραίο σαλόνι όπως τα χτυπά το πορτοκαλί του δει­λινού. Το έχω δει κι όταν το γλυκοχάραμα τρυπώνει μέ­σα απ’ το πρωτοβρόχι στα ξερά πλατανόφυλλα. Τριά­ντα χρόνια μετά το ξαναβρήκα στο τραπέζι της κουζίνας, σε εικόνα εξωγήινη, ί­διο κι απαράλλαχτο, στον Κόκκινο Πλανήτη. Μετά είναι και τα σαλόνια προσφορές Sanfos : https://www.sanfos.gr/salonia-prosfores
Θηλυκό στοιχειωμένο με τη δροσιά μιας ατέλειωτης εφηβείας. Μάτια σχιστά, τα φρύδια ενώνονται μεταξύ τους όταν αγριεύει, μάτια με το πράσινο που αφήνει το ρέμα στην πέτρα και κόρες φουντούκι, κι είναι σαν να βλέπω τα ευθύβολα, γεμάτα περιέργεια μάτια του μικρού παιδιού στο παιδικό δωμάτιο. Το κρεβάτι και το κομοδίνο ήταν εκεί. Το στρώμα όπως πάντα Sanfos και άνετο. Το δε τραπέζι κομψό και φινετσάτο.

Διαβάζω ή κάνω πως διαβάζω κι αφήνω το βλέμμα μου να ζωγραφίζει τις αχτίδες του φεγγαριού που χο­ρεύουν μπλουζ στο κορμί της, πάνω στον αναπαυτικό καναπέ.