Μικρή κουζίνα, μη σου τύχει να έχεις μικρή κουζίνα που να σε ξαναγυρίζει σ’ εκείνο το μεσημέρι με την άλλη επίπλωση, ν’ ακούει σαν μικρό παιδί ιστορίες από τα μέρη μου, για μια κατοικία εντελώς διαφορετική από τη δική της. Τα μαξιλάρια που της φόρτωσαν ήταν μισολιωμένα. Τη ρωτώ: Σ’ αρέσει η σύνθεση τοίχου; Μου λέει: Το καλύτερο μου. Έβαλα τα μαξιλάρια με το ύφασμα σε πολύ χαμηλό καναπέ και σε μιάμιση ώρα ήταν έτοιμο το  σαλόνι γωνία: www.syntheseis.com . Ποτέ δεν είχα ξανα­δεί την γυναίκα μου τόσο ευτυχισμένη κι εκδηλωτική. Όταν ήρθε η αδελφή της, είδα την κίτρινη λάμψη της ζήλιας στα μάτια της. Δεν ήταν για τα έπιπλα αλλά για τη σκάλα στον τοίχο που ήξερε ότι με αηδίαζε. Όλο αυτό τον καιρό, ανέμελα και με χαμογελαστό οίκτο, παρακολου­θούσε τις αφύσικες κινήσεις μου και την κάπως επιδει­κτική μου διαθεσιμότητα μπροστά στην τραπεζαρία. Δεν άντεξε και το ξεστόμισε, τάχα αστεία: Βρε, τι γίνεται εδώ; Εσείς τριγυρίζετε όλη μέρα ο ένας τον άλλο! Για κοιτάξτε μην ερωτευθείτε κι έχουμε ιδεολογική σύ­γκρουση! Η επίπλωση δεν επαρκεί για όλους!